Er was eens een man die Lot heette. Hij woonde in een verloren hoek ergens aan het uiteinde van de wereldbol. Hij had z’n leven lang geleefd. Z’n ruwe handen vertelden meer dan alle woorden konden. Eén blik van z’n donkere ogen toonde flarden uit een nooit geziene film.
Lot had een bijzondere taak. Elke vroege morgen maakte hij zich klaar voor een reis met de wind. Hij rende als een wilde hond door de vlakte tot ze hem omhoog tilde. Dan waaide ze hem hoog door de koude wolken, over de drukke wereld.
Gewapend met een zilveren boog en 5 gekleurde pijlen ging hij het gevecht aan… elke dag opnieuw.Elke pijl was nieuws. Hemels of donker, prinselijk mooi of monsterlijk lelijk, stinkend rijk of armer dan een schamele luis, bedroevend of heerlijk blij, tierig luid of woordeloos stil.
Lot zweefde met deze keerpunten in z’n veel te kleine boogzak.Z’n opdracht leek eenvoudig maar niets was minder waar. Wie was hij om te beslissen over een mensenleven? Hij schoot de pijlen door de koude wolken maar liet de wind de uiteindelijke beslissing nemen. Zo hoefde hij niet te leven met de gedachte dat hij elke dag 5 mensenlevens compleet over hoop gooide
Op 6 december 2012 viel Lot’s pijl op dit huis. De wind besliste over de uiteindelijke kritische laatste meters.
Het leven ging snel.. Op de kadans van een sneltrein, met de vaart van een vliegtuig, als een razende machine, vooruit, snel, go… Zonder veel te denken, crosten ze van Zuid naar Noord, door west en Oost en terug.
Terwijl hij aan een snelheid van 120 km per minuut door het leven raasde, rinkelde de telefoon…
plots…
Een oorverdovende stilte maakte een eind aan een perfecte zwangerschap. Ze kreeg plots meer dan een schattige baby in haar lichaam cadeau. Een leger zwarte soldaten, een chemisch gevecht tegen de dood.
Dit visueel dagboek gaat over de essentie in dit gekke leven. Over knuffels en warme blikken. Over tranen en trieste woorden. Over de smerigste hoekjes in deze grootse wereld. Over Kamiliemeters… en intieme momenten… koesterknuffels... geheime“vader -zoon praktijken”. Over liefde en veel verdriet. Over echtgenoot en papa zijn...