We stapten als kleine jongens met meester Dany de afstand tussen de twee af. Die was perfect 1 km.
We fietsten er later naar toe met enkele zakken chips en river cola van den Aldi wat verderop.
Onder de brug konden we schuilen voor de regen. Onder de brug konden we schuilen voor de volwassenen.

Aan de kant van het water konden we ons verstoppen achter de grote betonnen steunpalen.
Ik weet nog hoe ik enkele jaren later vol bewondering keek naar de gigantische tekening die jurgen aan de andere kant van het water, op de steunpalen had gespoten....
Gesigneerd, Smard -D...
Zijn alter ego toen.
Een geheim onder vrienden.

De brug had een nog een donker geheim. Een gang verbond de ene kant met de andere kant van het water.
De betonnen berg ernaar toe was spekglad. Eenmaal boven zat er in het midden een smalle opening. . Op handen en voeten kon je er net door. Vervolgens kwam je in de gang, bewoond door honderden duiven.
Een pad over het water.

Ik moet bekennen dat ik de oversteek nooit durfde te maken. De angst om betrapt te worden
om duistere figuren te ontmoeten
om door gebetonneerde vloeren te zakken...

We filmen deze bijzondere oversteek.
We brengen het als een installatie het in de hal, Een ode aan de vriendschap,
Een overwinning van de angst,
Een knipoog naar onze speeltuin.